تفاوت تراس و بالکن
تفاوت تراس و بالکن
برای درک بهتر تفاوت تراس و بالکن ابتدا به بررسی تک تک این فضا ها می پردازیم.
بالکن
بالکن، بخشی از یک ساختمان است که معمولاً از دیوارهای ساختمان دارای بیرون زدگی است. معادل فارسی کلمه‌ی بالکن در زبان فارسی ایوانک است. اما اگر از دید معماری بخواهیم به آن نگاه کنیم بالکن از الحاقات آپارتمان‌ها محسوب میشود که مساحت آن در مساحت آپارتمان و بنا محاسبه میشود. بالکن ها فضاهایی مسقفهستند که حداقل یک طرف آن رو به فضای بیرونی دارند، گاهی بالکن‌ها دو طرف و گاهی سه طرف باز رو به فضای مجاور دارند. در این فضا قسمت‌های بسته فضا شامل نیم دیوار، نرده و یا ترکیب این دو با دیوار است.
تراس
در ادامه بررسی تفاوت تراس و بالکن به بررسی تراس مس پردازیم. معادل فارسی کلمه تراس در زبان فارسی بهار خواب است. اما از دیدگاه معماری تراس به فضای الحاق شده به آپارتمان گفته میشود غیر مسقف است و جز مشاعات محسوب میشود. در نتیجه مساحت تراس‌ها در محاسبه‌ی مساحت آپارتمان‌ها دخالتی ندارد. بطور کلی ایوان، تراس، بالکن فضاهای مسکونی را بالاتر از فضای بیرون قرار می‌دهند که در صورت نشستن کاربر در آن بتواند به فضای حیاط و یا منظره‌ی بیرونی مسلط شود و از زیبایی‌های آن بهرمند شود.
حال به بررسی تفاوت تراس و بالکن خواهیم پرداخت.
تفاوت تراس و بالکن
در مورد تفاوت تراس و بالکن فرقشون در مسقف یا غیر مسقف بودنشان هست. اما تراس غیر مسقف بوده و جزو مشاعات محسوب میشود در نتیجه مساحت آن در محاسبه مساحت آپارتمان دخالتی ندارد. گاهی قسمتی از یک بالکن غیر مسقف هست (معمولاً در طبقه اول) که در این حالت آن قسمت، غیر مسقف تراس و قسمت مسقف بالکن نامیده میشود. در چنین حالتی که باید حقوق ارتفاقی برای بخش تراس در نظر گرفته شود چرا که آن قسمت مشاع است.
بررسی ایوان در کنار تفاوت تراس و بالکن
در ادامه تفاوت تراس و بالکن به بررسی ایوان می پردازیم . ایوان به محلی که در بخش بیرونی ساختمان‌های مسکونی ساخته میشود. در آپارتمان معمولاً با ایوان برخورد نمی‌کنیم مگر در خانه‌های ویلایی و ….
ایوان یکی از اجزای مهم در معماری سنتی هست که ریشه آن به دوره اشکانیان بر می‌گردد. ایوان‌های سراسری قدمتی بیشتر از اشکانیان دارند و سبک معماری پارتیاین چنین بوده است. ایوان فضایی است میانی، بین بیرون و درون. فضایی است که به خاطر ارتفاع آن از زمین گرد و غبار مناطق کویری به داخل خانه راه پیدا نکند. بطور کلی ایوان فضاهای مسکونی را بالاتر از فضای بیرون قرار می‌دهد که اگر انسان نشسته در ایوان و فضای داخل باشد بتواند به حیاط مسلط شود و گل‌ها و گیاهان و حوض و آب را مشاهده کند. تزئینات زیبای ایوان‌ها علاوه بر حس زیبایی، حس استواری و صلابت را هم به همراه می‌آورد چرا که این طرح و نقش‌های زیبا، باید سال‌ها پایدار بماند.
ایوان از مهم ترین فضاهای معماری ایرانی است که در بیشتر خانه های سنتی و ابنیه تاریخی با کاربری های متفاوت از جمله عبادتگاه،کاخ ها، عمارت مسکونی و … به چشم می خورد. فضاهای زیادی نیز مترادف ایوان هستند، نوع بدون سقف آن را گاه بهار خواب و گاه مهتابی می نامند. گونه ی دیگر از آن با ستون های متعدد در جلو و ارتفاعی برابر سقف و عرض کم، رواق نام دارد. در باره مفهوم ایوان به عنوان ” فضای انتقالی بین عوامل زمینی و زمانی ” نیز یاد شده است.
در تفاوت تراس و بالکن از طرفی ایوان به عنوان یکی از فضاهای به جا مانده از معماری کهن ایرانی که البته با تغییرات فراوان، هنوز ردپایش در معماری معاصر ایران قابل روئت است، به جهت دید نظرگاهی یعنی عنصری در ارتفاع بالاتر که دارای دید به منظر و سطح روبرو است، بسیار قابل توجه است. منظور این است که ایوان هم در ارتباط با معماری، به عنوان عنصری غیر قابل انفصال از آن و هم به عنوان عنصری در ارتباط با منظره ای که در روبرویش و جود دارد قابل بررسی است.